Roosjes wonderbare reis

Eindelijk! een computer met internet dat ook daadwerkelijk werkt! Jullie hebben nog een aantal verhalen van mij tegoed, dus we beginnen vanaf het begin ;)

Donderdag 17-05-2007, Amsterdam - Luleå

De vlucht naar Stockholm verloopt voorspoedig. Ik heb leuk gekletst met het meisje naast mij dat eveneens een bloemennaam heeft (Iris) maar die wel een beetje misselijk werd van de turbulentie. Ik had gelukkig een reistabletje geslikt en dus nergens last van, behalve dan van de gedachte dat Iris misschien zou overgeven. Dat is me gelukkig bespaard gebleven.

Op Stockholm aangekomen begint een kleine "zware rotbagage en waar is mijn terminal'-marathon. Omdat ik namelijk een binnelandse vlucht heb moet ik mijn bagage zelf ophalen en opnieuw inchecken + door de douane met alle gevolgen van dien. Bij de binnenlandse vluchten zijn de Zweden opvallend minder behulpzaam omdat ze misschien denken dat iedereen al wel weet hoe het zit. Niet dus, er loopt één onnozele (maar blonde en dus onherkenbare) Nederlander te zoeken en het warm te krijgen. Uiteindelijk stap ik op het goede vliegtuig naar Luleå en zit mijn koffer er ook in.

Ook deze vlucht is met SAS, wat als nadeel heeft dat je op je eerste vlucht al de boekjes al hebt gelezen en je je dus op de tweede vlucht kapot verveelt. Gelukkig zit ik naast een gezellige Zweed, iets aan de dikke kant maar daarom niet minder aardig, de hele vlucht te kletsen. Hij ging zijn moeder in Luleå bezoeken en woonde zelf (geheel tegen zijn zin, zo bleek het) in Stockholm. Omdat hij bekend schijnt te zijn in Luleå, vraag ik hem of er taxi's vanaf het vliegveld naar het centrum zouden rijden, waarop hij joviaal antwoordt "ooooh no, yes there are taxi's, but my son is coming to pick me up and we can take you to the centre so you don't have to pay, I have a very nice son he's 27 years old!" Waar dat laatste op slaat vraag ik me maar niet af, want ik ga natuurlijk graag op zijn aanbod om mee te rijden in.

Op het vliegveld aangekomen eerst wat kronen gepint en daarna inderdaad opgehaald door de Zoon van de Dikke Meneer, die in een t-shirtje vrolijk verkondigt dat het zomer is terwijl ik het in mijn dikke jas toch nog maar net lekker heb. Het is ongeveer 11° en ik heb zelfs een berg overgebleven sneeuw gesignaleerd die leek op een ver-over-de-datum-zijnde sneeuwpop. Na veel zoeken naar het Vandrarhem (= letterlijk "zwerverstehuis") waar ik zal overnachten begint mijn chauffeur zich toch sterk af te vragen of ik niet een kartonnen doos heb gereserveerd, maar even later vinden we het dan toch. De Dikke Meneer staat erop dat zijn Zoon mij zijn telefoonnumer geeft, zodat ik kan bellen als ik eventueel hulp nodig heb. Ik ontving dus het nummer, gekrabbeld op, hoe kan het ook anders, een programmaboekje van de paardenrennen. - voor wie de inside joke niet snapt; in Zweden is gokken bij de paardenrennen nogal populair, en blijkbaar ontkwam ook deze Zweed niet aan het cliché. Afijn, in het Vanrarhem word ik ontvangen door een meneer met kromme benen waarvan er ook nog ééntje mank was. Krijg een fijne kamer voor mij alleen, waar ik morgen voor twaalven weer uit moet zijn, wat dus betekent dat ik twee uur en een kwartier met al mijn bagage rond mag sjouwen voordat morgen mijn bus naar Jokkmokk vertrekt. Maar dat zien we dan wel weer.